Ποϊνσέττια (Αλεξανδρινό) - Φροντίδα

Και αυτά τα Χριστούγεννα, πολλοί έλαβαν σαν δώρο μία Ποϊνσέττια ή ένα Αλεξανδρινό όπως συνηθίζουμε να το λέμε στην Ελλάδα.  Χωρίς καμία αμφιβολία είναι τα ομορφότερα και τα διασημότερα Χριστουγεννιάτικα λουλούδια και προέρχονται από το Μεξικό. 

Τώρα λοιπόν που πέρασαν τα Χριστούγεννα και σιγά-σιγά τα όμορφα κόκκινα φύλλα του φυτού σας άρχισαν να μαραίνονται, μην πετάξετε τη γλάστρα μαζί με όλα τα ξερά Χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά σας.  Παρόλο που οι περισσότεροι θεωρούν ότι το Αλεξανδρινό είναι φυτό για μία μόνο χρονιά, με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να ζήσει και να ανθίζει για αρκετά χρόνια.

Μετά το τέλος της «ανθοφορίας» κλαδέψτε το φυτό φτάνοντάς το περίπου στο μισό του ύψος ή υπολογίστε να αφήσετε 5 περίπου εκατοστά πάνω από τις μεγάλες διακλαδώσεις των κορμών.  Όταν κόβετε τα φύλλα ή κάποιο κλαδί της θα δείτε ένα άσπρο πηκτό υγρό, που μοιάζει με αυτό που βγάζουν οι παπαρούνες όταν τις κόβουμε.  Προσέχετε να πλένετε καλά τα χέρια σας γιατί αυτό το υγρό προκαλεί φαγούρα σε κάποιους ανθρώπους. 

Αν μέχρι τώρα είχατε τη γλάστρα μέσα στο σπίτι σας βγάλτε την στο μπαλκόνι έτσι ώστε να διατηρηθεί σε χαμηλότερη θερμοκρασία από αυτήν του σπιτιού σας.  Μία μέση θερμοκρασία 12-15 βαθμών Κελσίου είναι ιδανική.  Ελαττώστε το πότισμα στο ελάχιστο, περίπου 1 φορά στις 15 ημέρες με λίγο νερό, όμως ακόμα κι αν δεν ποτίσετε καθόλου η υγρασία της ατμόσφαιρας το χειμώνα είναι αρκετή για να συντηρήσει το φυτό. 

Μετά από λίγο καιρό θα δείτε μάτια στους κορμούς και θα αρχίσουν να εμφανίζονται νέα φυλλαράκια και κλαδάκια.  Αν σκοπεύετε να αλλάξετε γλάστρα κάντε το σε αυτή τη φάση προσέχοντας να μην ενοχλήσετε τις ρίζες περισσότερο από όσο χρειάζεται.  Αρχίστε να ποτίζετε το ίδιο συχνά με τα υπόλοιπα φυτά σας και χρησιμοποιείστε ένα υγρό λίπασμα κάθε 15-20 ημέρες περίπου.  Όταν ο καιρός αρχίσει να ζεσταίνει, το Αλεξανδρινό θα σας αποζημιώσει για την έξτρα φροντίδα με το πλούσιο φύλλωμά του το οποίο θα διατηρηθεί μέχρι την εποχή της «ανθοφορίας» του. 

Κρατήστε τη γλάστρα στο μπαλκόνι σας, σε φωτεινό σημείο αλλά τις πολύ ζεστές ημέρες κρατήστε το μακριά από τις ακτίνες του ήλιου και ποτίζετέ το όταν βλέπετε τα φύλλα του να αρχίσουν να γέρνουν προς τα κάτω. Το καλοκαίρι, η ποϊνσέττια χρειάζεται αρκετό νερό και τις πολύ ζεστές ημέρες ίσως χρειαστεί να ποτίζετε καθημερινά. Το χώμα της θα πρέπει να έχει πολύ καλή αποστράγγιση και φροντίστε πάντα να αδειάζετε το νερό που λιμνάζει στο πιατάκι της γλάστρας για να μην σαπίζουν οι ρίζες του φυτού.

Για να ανθίσει και πάλι το φυτό σας, χρειάζεται απόλυτο σκοτάδι για περίπου 14 ώρες καθημερινά για 2 ολόκληρους μήνες.  Αν το σκοτάδι είναι λιγότερο, το φυτό θα ανθίσει έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή την άνοιξη αλλά για να έχετε ένα κατακόκκινο Αλεξανδρινό τα Χριστούγεννα αρχίστε να καλύπτετε το φυτό σας 2 μήνες πριν.  Να έχετε υπόψη σας ότι τα φυτώρια ακολουθούν ειδικές τεχνικές για να φέρουν τα φυτά σε ανθοφορία ακριβώς τα Χριστούγεννα, αφήστε λοιπόν τη φύση να πάρει το δρόμο της και μην απογοητευτείτε αν το δικό σας Αλεξανδρινό ανθίσει τον Μάρτιο.

Γνωρίζετε τον θρύλο της Ποϊνσέττιας;

Μια χαριτωμένη ιστορία μιλάει για για την Πεπίτα, ένα φτωχό κοριτσάκι από το Μεξικό που δεν είχε δώρο να προσφέρει στο νεογέννητο Χριστό σύμφωνα με το έθιμο των καθολικών την παραμονή των Χριστουγέννων. Καθώς η Πεπίτα πήγαινε σιγοπερπατώντας στο παρεκκλήσι με τον ξάδελφό της τον Πέντρο, η καρδιά της ήταν γεμάτη στεναχώρια παρά χαρά.
"Είμαι σίγουρος, Πεπίτα, ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, αν το προσφέρεις μέσα από την καρδιά σου, θα είναι ευπρόσδεκτο από τον Χριστό", είπε ο Πέντρο παρηγορητικά.
Μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνει, η Πεπίτα γονάτισε στην άκρη του δρόμου και μάζεψε μια χούφτα κοινά αγριόχορτα, σχηματίζοντας ένα μικρό μπουκέτο. Βλέποντας το τραχύ μάτσο των αγριόχορτων αισθάνθηκε περισσότερο στεναχωρημένη και ντροπιασμένη όσο ποτέ άλλοτε για την μηδαμινότητα της προσφοράς της. Έπνιξε ένα δάκρυ καθώς έμπαινε στο μικρό παρεκκλήσι του χωριού.
Καθώς πλησίασε το προσκύνημα, θυμήθηκε τα καλοσυνάτα λόγια του Πέντρο: "Ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, αν το προσφέρεις μέσα από την καρδιά σου, θα είναι ευπρόσδεκτο από τον Χριστό". Άφησε το πνεύμα της να ανυψωθεί καθώς γονάτισε για να προσφέρει το μπουκέτο της, ακουμπώντας το μπροστά στην αναπαράσταση, της σκηνής της γέννησης.
Ξαφνικά, από το μπουκέτο με τα αγριόχορτα ξεπήδησαν λαμπερά κατακόκκινα λουλούδια, και όλοι όσοι τα είδαν ήταν βέβαιοι ότι βρέθηκαν μάρτυρες ενός Χριστουγεννιάτικου θαύματος που έγινε μπροστά στα μάτια τους.
Από εκείνη την ημέρα και μετά τα λαμπερά κόκκινα λουλούδια ήταν γνωστά σαν τα λουλούδια της Άγιας Νύχτας(Flores de Noche Buena) επειδή ανθίζουν κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου.
Σήμερα, η κοινή ονομασία αυτού του λουλουδιού είναι Ποϊνσέττια!
πηγή:
http://www.ecke.com/html/h_corp/corp_legend.html

Λαχανόκηπος - Σπόροι:Σπορά και σπορείο

Όταν έρθει ο καιρός για την αναπαραγωγή των φυτών σας, καλό είναι θα έχετε διαμορφώσει ένα σπορείο. Το σπορείο, είναι ένας προστατευμένος χώρος διαμορφωμένος με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μπορούν να βλαστήσουν οι σπόροι σας και να σας δώσουν νέα φυτά. Ο χώρος που απαιτείται δεν χρειάζεται να είναι μεγάλος. Μπορεί να είναι ένας μικρός χώρος στον κήπο σας, προφυλαγμένος καλά από τον αέρα ή ακόμα μπορεί να είναι μερικά καφάσια τα οποία θα γεμίσετε με χώμα. Πριν σπείρετε, θα πρέπει να προετοιμάσετε το χώμα ως εξής :
• Προσθέστε σε ποσοστό 50% χωνεμένη κοπριά ή κομπόστ.
• Ανακατέψτε το μείγμα πολύ καλά και δουλέψτε το ώστε να γίνει όσο πιο λεπτόκοκκο γίνεται. Αν κοιτάξετε για παράδειγμα το μέγεθος των σπόρων του μαϊντανού, θα καταλάβετε ότι ένας τέτοιος σπόρος αν καταπλακωθεί από ένα μεγάλο σβώλο χώματος δεν θα βλαστήσει ποτέ.
• Προκειμένου για καφάσια, τοποθετήστε ένα πλαστικό φύλλο στο κάτω μέρος για να συγκρατείται το χώμα και κατόπιν γεμίστε τα με το χώμα.
• Ποτίστε το ώστε να βραχεί καλά.
Στη συνέχεια μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους σας εφαρμόζοντας την ακόλουθη πρακτική κατά περίπτωση :
• Πολύ μικροί σπόροι (μαρούλι, μαϊντανός κ.λ.π): Πριν τους σπείρετε, ανακατέψτε τους με μία ποσότητα από το ίδιο το χώμα, έτσι ώστε να εξασφαλίσετε ότι θα διασπαρούν ομοιόμορφα στην επιφάνεια του χώματος. Στη συνέχεια απλώστε από πάνω μία πολύ λεπτή στρώση χώματος με το χέρι.
• Μεγάλοι σπόροι (τομάτας, πιπεριάς κ.λ.π) : Κάντε με ένα μολύβι τρύπες βάθους 1-2 εκατοστών και σε απόσταση 5 εκατοστά μεταξύ τους και βάλτε σε κάθε τρύπα από 1 σπόρο. Αν σας φαίνεται κουραστικό, μπορείτε να τους σπείρετε σκορπώντας τους πάνω στο χώμα και κατόπιν με ένα πολύ ελαφρύ ανάδευμα του χώματος να τους ενσωματώσετε σε αυτό.
Όταν ποτίζετε, και μέχρι να βλαστήσουν οι σπόροι, να τοποθετείτε πάνω στο χώμα ένα κομμάτι λινάτσας ή άλλου υφάσματος και να ποτίζετε πάνω σε αυτό με καταβρεχτήρι. Αποφεύγετε έτσι να παρασυρθούν οι σπόροι από το νερό και να ξεριζωθούν. Όταν βλαστήσουν, φροντίστε να ποτίζετε σιγά-σιγά για να μην ξεριζώσετε τα νεαρά φυτά.
Μέχρι να βλαστήσουν οι σπόροι σας και τα φυτά σας να φτάσουν σε ύψος τα 3-5 εκατοστά, το σπορείο σας χρειάζεται προστασία. Αν το έχετε εγκαταστήσει σε χώρο του κήπου σας, φροντίστε να το σκεπάζετε με πλαστικό κάλυμμα έχοντας τοποθετήσει τα κατάλληλα στηρίγματα. 
Αν αντίθετα το έχετε εγκαταστήσει σε καφάσια, μπορείτε να τοποθετήσετε πάνω από κάθε καφάσι ένα γυάλινο σκέπασμα. 
Το σκέπαστρο, προφυλάσσει τα νεαρά φυτά από το κρύο και ταυτόχρονα διατηρεί συνέχεια μία σχετική υγρασία όπως περίπου σε ένα θερμοκήπιο. Ποτίζετε όταν δείτε την υγρασία να πέφτει ή το χώμα να σπάει επιφανειακά και να δημιουργεί χαραμάδες.
Μετά από 10 περίπου ημέρες, θα εμφανιστούν τα νέα φυτά. Όταν βγάλουν 3-4 φυλλαράκια , αφαιρούμε τα καλύμματα και αφήνουμε τα φυτά μας να μεγαλώσουν ελεύθερα, φροντίζοντας πάντα να υπάρχει σχετική υγρασία στο χώμα.

Λαχανόκηπος - Σπόροι: Συλλογή σπόρων

Όπως πολύ καλά ξέρετε, η φύση επιλέγει τα πιο εύρωστα και δυνατά μέλη για την διαιώνιση των ειδών. Από αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρούνται τα φυτά. Επομένως για να συλλέξετε τους σπόρους σας, θα πρέπει να επιλέξετε τα καλλίτερα και πιο δυνατά φυτά σας τα οποία θα αφήσετε να μεγαλώσουν και να καρπίσουν. Από το χειμωνιάτικο μαρούλι έως την καλοκαιρινή τομάτα, τα φυτά στο τέλος του κύκλου τους καρπίζουν με τον ιδιαίτερο για το καθένα τρόπο. Το μαρούλι θα ανθίσει και θα παράγει ένα απίθανο πλήθος από μικροσκοπικούς σπόρους. Η τομάτα θα ωριμάσει και θα σας δώσει επίσης πάμπολλους σπόρους. Για να συλλέξετε λοιπόν σπόρους καλής ποιότητας, αρκεί να κάνετε τα εξής:

• Σπόροι από φυτά που το φαγώσιμο μέρος τους είναι τα φύλλα (π.χ. μαρούλι, μαϊντανός κ.λ.π): Επιλέξτε δύο-τρία εύρωστα φυτά και αφήστε τα να ολοκληρώσουν τον κύκλο της ανάπτυξής τους. Μαζέψτε τους σπόρους όταν το μπουκέτο θα έχει κιτρινίσει για τα καλά και θα είναι εμφανώς ξερό. Κόψτε το προσεκτικά με ένα ψαλίδι, διπλώστε το σε μία πετσέτα χωρίς χνούδι και τρίψτε το. Ανοίξτε προσεκτικά την πετσέτα και θα δείτε ένα τεράστιο πλήθος μικρών σπόρων. Φυλάξτε τα σε χάρτινα φακελάκια
• Σπόροι από φυτά που το φαγώσιμο μέρος τους είναι ο καρπός (π.χ. Τομάτες, μπάμιες κ.λ.π): Επιλέξτε δυο-τρία εύρωστα φυτά και αφήστε μερικούς καρπούς πάνω σε αυτά να ωριμάσουν. Όταν ο μίσχος του καρπού ξεραθεί, είναι καιρός να μαζέψετε τους σπόρους που υπάρχουν στο εσωτερικό ων καρπών. Ειδικά στην τομάτα, μαζέψτε τους σπόρους όταν ο καρπός θα αρχίσει να ζαρώνει. Στα υπόλοιπα όπως η μπάμια ή η μελιτζάνα, κόψτε τον καρπό και μαζέψτε τους σπόρους όταν ο μίσχος θα έχει ξεραθεί τελείως. Επειδή αυτοί οι σπόροι είναι υγροί, θα πρέπει να τους στεγνώσετε σε μέρος ξηρό και σκιερό πριν τους αποθηκεύσετε σε χάρτινη συσκευασία. 

Θυμηθείτε μία λεπτομέρεια: τα φυτά που έχετε επιλέξει για παραγωγή σπόρων, θα σταματήσετε να τα ποτίζετε όταν θα έχει ωριμάσει καλά ο καρπός, περίπου μία εβδομάδα έως δέκα ημέρες πριν από τη συλλογή.

Φυλάξτε τους σπόρους σας σε σκοτεινό και ξηρό μέρος και μην ξεχάσετε να γράψετε σε κάθε φάκελο το είδος του σπόρου που περιέχει. 

Αν έχετε έναν οικογενειακό λαχανόκηπο  τότε, ένα μαρούλι παράγει τόσο σπόρο όσος χρειάζεται για τις ανάγκες μιας οικογένειας. Το ίδιο και ένας καρπός τομάτας ή μπάμιας ή μελιτζάνας. 

Τα αγχωμένα φυτά παράγουν ασπιρίνη

Είναι γνωστό στις επιστημονικές ομάδες των γεωπόνων ότι τα φυτά εκκρίνουν χημικές ουσίες όταν στέλνουν μηνύματα σε γειτονικά φυτά, δεν είχαν φανταστεί όμως ότι θα μπορούσαν να παράγουν ένα χημικό σαν την ασπιρίνη, όταν στρεσάρονται… 

Οι επιστήμονες του NCAR χρησιμοποίησαν ειδικά εξοπλισμένους πύργους για να μετρήσουν τις εκκρίσεις των φυτών πάνω από το θόλο των φυλλωμάτων της κορυφής του δάσους σε μία φυτεία από καρυδιές.

Μπροστά σε μια τυχαία ανακάλυψη βρέθηκε η ερευνητική ομάδα του Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών (NCAR) στο Κολοράντο των ΗΠΑ, όταν απομόνωσαν από τη φλούδα δένδρου το σαλικυλικόμεθύλιο, τη γνωστή σε εμάς χημική ουσία με το όνομα «ασπιρίνη», για να μελετήσουν την αιτία της έκκρισής του. 
Κατά τη διάρκεια των ερευνών οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως η ξηρασία, ενεργοποιούν στα φυτά τη χημική ουσία, ώστε να αντισταθούν σε πιθανή βλάβη από τις εξωτερικές ανεπιθύμητες συνθήκες.

«Αντίθετα με τους ανθρώπους που παίρνουν ασπιρίνη σαν αντιπυρετικό, τα φυτά έχουν την ικανότητα να παράγουν το δικό τους μίγμα από χημικά τύπου ασπιρίνης, τα οποία ενεργοποιούν τη δημιουργία πρωτεϊνών που τονώνουν τις βιοχημικές τους άμυνες και μειώνουν τις βλάβες», δήλωσε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Τόμας Καρλ. 

Thomas Karl

Επιπλέον, οι ερευνητές βάσει των διαπιστώσεών τους έχουν θέσει το ερώτημα, κατά πόσο μπορεί η αμυντική αυτή λειτουργία να σημαίνει και ένα είδος επικοινωνίας μεταξύ των φυτών, όταν ένα αισθανθεί πρώτο τον επικείμενο κίνδυνο. «Οι μετρήσεις στο πλαίσιο της έρευνας διαπίστωσαν σημαντικές ποσότητες αυτής της χημικής ουσίας στην ατμόσφαιρα, καθώς τα φυτά αντιδρούσαν στις στρεσογόνες συνθήκες του περιβάλλοντος», υποστηρίζει ο Τ. Καρλ. 

Στα συμπεράσματα της έρευνας των βιοεπιστημόνων αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η νέα ανακάλυψη ενισχύει την πεποίθηση ότι η επικοινωνία μεταξύ των φυτών λαμβάνει χώρα σε επίπεδο οικοσυστήματος. Τα φυτά μπορούν να επικοινωνούν μέσω της ατμόσφαιρας».

O Alex Guenther εξετάζει φύλλα σε μια δασο φυτεία από καρυδιές στην Καλιφόρνια, εκεί όπου μια ομάδα επιστημόνων του NCAR ανακάλυψε ότι τα φυτά εκκρίνουν σαλικυλικόμεθύλιο.

Οι επιστήμονες φιλοδοξούν να μπορέσουν στο μέλλον να προσθέσουν τον κώδικα τη αμυντικής συμπεριφοράς των φυτών, που ανακάλυψαν, στη φαρέτρα των όπλων των αγροτών και των δασολόγων, αφού «θα μπορούν να παρακολουθούν το επίπεδο του σαλικυλικού μεθυλίου για να παίρνουν έγκαιρα τα μηνύματα κάποιας ασθένειας στα φυτά, μόλυνσης από έντομα ή άλλων μορφών στρες, πριν καν τα φύλλα αρχίσουν να μαραίνονται και να πέφτουν», όπως δήλωσαν, «αναλαμβάνοντας έτσι πιο γρήγορα την αναγκαία προληπτική δράση».
Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biogeosciences (Βιογεωεπιστήμες).

Έξυπνοι τρόποι καταπολέμησης εντόμων και ασθενειών

• Σκόνη από τσόφλια αυγών: απωθεί τα μυρμήγκια.
• Σαπούνι: Αραιώνουμε μαλακό σαπούνι και ραντίζουμε. Το πράσινο σαπούνι, αραιωμένο σε πολύ νερό μαζί με 5% οινόπνευμα διώχνει τα έντομα (αφίδες, τετράνυχο).
• Μπύρα: Σε κουτάκια παραχωμένα ίσα με το έδαφος, προσελκύονται από τη μυρωδιά της τα σαλιγκάρια και πέφτουν στο βαθύ κουτί.
• Πριονίδια: Ξηρά πριονίδια σκορπάμε γύρω από τα μικρά λάχανα. Έτσι προστατεύουμε τα φυτά από τα σαλιγκάρια.
• Τσιγάρα: Τα βάζουμε σε δοχεία με νερό, τα βράζουμε και τα αφήνουμε λίγες μέρες ώστε να βγει στο νερό η νικοτίνη. Προσθέτουμε λίγο σαπούνι και ραντίζουμε. Είναι πολύ τοξικό.
• Ωφέλημα έντομα: Στο εμπόριο πωλούνται πασχαλίτσες. που τρώνε μελίγκρες.
• Βραστό νερό: Το ρίχνουμε πάνω και μέσα στις φωλιές των μυρμη­γκιών και στην τρύπα του κρεμυδοφάγου.
• Στάχτη από ξύλο: Τη ρίχνουμε πάνω στα βρεγμένα φυτά του κήπου και στο χώμα, για να τα προφυλάξουμε από τα σαλιγκάρια και διάφορα έντομα.
• Φυτικά εκχυλίσματα: Παρασκευάσματα που μπορεί να φτιάξει, ο ίδιος ο βιοκαλλιεργητής. Έχουν δοκιμαστεί στην πράξη υδατικά εκχυλίσματα από σκόρδο, κρεμμύδι, πολυκόμπι, τσουκνίδα, μελισσόχορτο με θετικά αποτελέσματα. Επίσης ενισχύουν το φυτό.
• Παγίδες: Πολύ χρήσιμες. Άλλες μπορούν να παρακολουθούν τον πληθυσμό ενός εντόμου και άλλες να τον μειώνουν (δακοπαγίδες κ.α.).
• Διάφορα μικροβιακά εντομοκτόνα, με τα οποία αφήνουμε ελεύθερα βακτήρια που κατατρώγουν τις κάμπιες (βάκιλος θουριγγίας).
• Σπορά κατιφέδων: Δίπλα σε λαχανικά. Είναι αποτελεσματικά στην καταπολέμηση των νηματωδών.